Przemoc w rodzinie jest jedną z najczęstszych dysfunkcji społecznych prowadzącą do występowania chorób psychosomatycznych. Do najbardziej znamiennych obja- wów emocjonalnych, chorobowych i społecznych doświadczania przemocy do- mowej należą:
poważne obrażenia ciała, kalectwo, choroby somatyczne (np. bóle głowy, żołądka),
wyuczona bezradność (bierne znoszenie zachowań krzywdzących),
wzmożone napięcie emocjonalne, impulsywność,
zaburzenia depresyjne: obniżony nastrój, emocjonalne otępienie, niska samo- ocena, brak chęci do działania, negatywne myślenie o sobie, o świecie, o przy- szłości, stany lękowe, płaczliwość, próby samobójcze;
zaburzenia lękowe: lęk przed podjęciem działania, przed krytyką, przed odrzu- ceniem; nieufność do otoczenia i brak umiejętności nawiązywania kontaktów społecznych; z zaburzeniami lękowymi często współwystępują zaburzenia odży- wiania, depresje, uzależnienia;
zaburzenia adaptacyjne w pokonywaniu codziennych trudności;
uzależnienia (od alkoholu, narkotyków, leków uspokajających) będące próbą
złagodzenia odczuwanego bólu psychicznego i fizycznego;
próby samobójcze.
Co możesz zrobić, by bronić się przed przemocą domową…
Musisz zrozumieć, że przemoc jest bardzo poważnym problemem – może zagrażać Twojemu zdrowiu psychicznemu i/lub fizycznemu. Im dłużej będziesz się na nią go- dzić, tym trudniej będzie Ci się wyzwolić z krzywdzącego związku. Musisz powiedzieć swojemu partnerowi zdecydowane „NIE” – nie zgadzaj się by Cię bił i poniżał. Poradź mu, by poszukał pomocy specjalistów: psychologa lub instytucji zajmujących się pro- blemem przemocy, a jeśli w grę wchodzi również alkohol, narkotyki lub inne substan- cje psychoaktywne – także instytucji udzielających pomocy osobom uzależnionym.
Pamiętaj:
Nigdy nie jest za późno, aby przerwać łańcuch przemocy.
Mów to co czujesz i reaguj natychmiast, gdy ktoś Cię obraża lub chce wyrządzić Ci krzywdę.
W trakcie konfrontacji staraj się, by Twoje wypowiedzi były krótkie oraz nie wzma- gały agresji u strony przeciwnej. Przykład: „Ta uwaga obraziła mnie. Oczekuję, że mnie przeprosisz!”, „To, co mówisz, boli mnie.”
Pamiętaj o swoich prawach! Masz prawo do własnego zdania, stylu ubierania się, własnych marzeń oraz możliwości spotykania się z rodziną i przyjaciółmi.
Nie pozwól, żeby ktoś kontrolował Twoje życie. Staraj się być osobą niezależną i samodzielną.
Pamiętaj, że masz prawo by popełniać błędy zanim czegoś się nauczysz. Nie pozwól, by ktoś wmówił Ci, że do niczego się nie nadajesz i nie możesz cze- goś zrobić.
Nie ukrywaj przed innymi, że masz kłopoty – mów o tym głośno. Być może spraw- ca powstrzyma się od stosowania przemocy – będzie się bać. Nie wstydź się swoich problemów. Jest wiele osób, które są w tej samej sytuacji co Ty!
Zwróć się o pomoc do rodziny lub przyjaciół. Skorzystaj z pomocy wyspecjalizo- wanych instytucji i organizacji, które zajmują się problemem przemocy.
Zadbaj o swoje bezpieczeństwo
Staraj się przede wszystkim chronić samą siebie. Istnieje duże prawdopodobień- stwo, że odpowiadając zniewagami, lekceważąc niebezpieczeństwo lub odpo- wiadając agresją na agresję, tylko spotęgujesz przemoc.
Napisz do mnie na office@edusmart-tc.net
Moc serdeczności,
Aleksandra Marcinkowska